ΑΓΩΓΗ ΕΓΓΥΗΤΗ ΚΑΤΑ ΟΜΟΡΡΥΘΜΟΥ ΕΤΑΙΡΟΥ ΠΡΩΤΟΦΕΙΛΕΤΡΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ – ΕΝΣΤΑΣΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ – ΕΝΑΡΞΗ ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΛΛΗΛΟΧΡΕΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ
Περαιτέρω, σε περίπτωση που γίνει δεκτό ότι, παρά την προφανή αοριστία της ένδικης αγωγής που αναλύθηκε ανωτέρω, ο αντίδικος στρέφεται εναντίον μου όχι με την ιδιότητα του πρωτοφειλέτη αλλά με την ιδιότητα του ομορρύθμου εταίρου της πρωτοφειλέτριας εταιρείας, στα πλαίσια της εις ολόκληρον ευθύνης μου για τα εταιρικά χρέη, σύμφωνα με το άρθρο 22 ΕΝ, κάθε τυχόν ατομική ευθύνη μου για το σύνολο της ένδικης αξίωσής του, ήτοι τα επίδικα εταιρικά χρέη, έχει ήδη υποπέσει σε παραγραφή, σύμφωνα με το άρθρο 64 ΕΝ ή άλλως του άρθρου 269 Ν. 4072/2012, εφόσον: α) η πρωτοφελέτρια εταιρεία έχει ήδη λυθεί, β) η λύση της καταχωρήθηκε στα βιβλία εταιρειών του Πρωτοδικείου Λευκάδας την …., γ) το χρέος της πρωτοφειλέτριας εταιρείας κατέστη απαιτητό και ληξιπρόθεσμο την …. και δ) η επίδικη αγωγή μου επιδόθηκε την …., ήτοι μετά την πάροδο πενταετίας από την καταχώρηση της λύσης της εταιρείας στα βιβλία εταιρειών του Πρωτοδικείου Λευκάδας αλλά και τη χρονολογία που το επίδικο χρέος κατέστη απαιτητό και δικαστικά επιδιώξιμο (….).
Επισημαίνω ότι για την εφαρμογή των διατάξεων περί παραγραφής το επίδικο χρέος δεν θεωρείται ότι κατέστη απαιτητό μετά την πληρωμή των επίδικων ποσών από τον εγγυητή, δηλαδή κατά το χρόνο της τυχόν υποκατάστασης του εγγυητή στα δικαιώματα του δανειστή αλλά κατά το χρόνο που το χρέος κατέστη απαιτητό για το δανειστή. Ειδικότερα, υποκατάσταση του εγγυητή στα δικαιώματα του δανειστή σημαίνει εκχώρηση των απαιτήσεων του τελευταίου κατά του πρωτοφειλέτη προς τον εγγυητή, που επέρχεται αυτοδικαίως από τον νόμο και ανεξάρτητα από τη θέληση του εγγυητή, δηλαδή ο εγγυητής καταλαμβάνει τη θέση του δανειστή έναντι τον πρωτοφειλέτη. Εφόσον υπάρχει δικαίωμα αναγωγής, η υποχρέωση αυτή απλώς μεταβάλλεται κατά το πρόσωπο του δικαιούχου, με αποτέλεσμα αντί του δανειστή δικαιούχος να είναι πλέον ο εγγυητής. Η δε υποκατάσταση πραγματοποιείται, μόλις ο δανειστής ικανοποιηθεί από τον εγγυητή. Με την υποκατάσταση δεν αλλάζει, ούτε διακόπτεται ο χρόνος παραγραφής της απαίτησης (Γεωργιάδη – Σταθόπουλου, Κατ’ άρθρο ερμηνεία Αστικού Κώδικα, άρθρο 858).
Ως εκ τούτου, σ’ ό,τι αφορά την επίδικη απαίτηση, για την οποία ο αντίδικος (κατά τον ισχυρισμό του πάντοτε) θα είχε δικαίωμα αναγωγής εναντίον μου, κατ’ εφαρμογή του άρθρο 22 ΕΝ, εφόσον ικανοποίησε τη δανείστρια τράπεζα και υποκαταστάθηκε στα δικαιώματά της, η μεταβολή αυτή θα αφορούσε απλώς το πρόσωπο του δικαιούχου και όχι την ίδια την απαίτηση, η οποία εξακολουθεί να είναι η ίδια και δε γεννάται σε καμία περίπτωση νέα ενοχή μεταξύ του εγγυητή, που έχει υποκαταστήσει τον αρχικό δανειστή, και του πρωτοφειλέτη. Κατ’ εφαρμογή των ανωτέρω, εφόσον η ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «….» λύθηκε με το από …. ιδιωτικό συμφωνητικό, που καταχωρήθηκε νόμιμα στα βιβλία εταιρειών του Πρωτοδικείου Λευκάδας την …. με αριθμό καταχώρησης …., ενώ ο επίδικος αλληλόχρεος λογαριασμός έκλεισε και καταγγέλθηκε από την πιστούχο τράπεζα την …., με αποτέλεσμα η απαίτηση να κατέστη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή από την επομένη του κλεισίματος του λογαριασμού (….), ο χρόνος παραγραφής της ατομικής μου ευθύνης ως ομορρύθμου εταίρου για το σύνολο των ένδικων αξιώσεων συμπληρώθηκε την …., ήτοι πριν την επίδοση της υπό κρίση αγωγής. Επισημαίνεται δε ότι ο σχετικός χρόνος παραγραφής είχε σε κάθε περίπτωση συμπληρωθεί πριν την επίδοση της ένδικης αγωγής, ακόμα και αν γίνει δεκτό ότι το κατάλοιπο του επίδικου αλληλόχρεου λογαριασμού κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό κατά το χρόνο επίδοσης της από …. σχετικής εξώδικης δήλωσης και πρόσκλησης της πιστούχου τράπεζας (….).